نهج البلاغه

(۶) خطبه هنگامى كه از او خواستند طلحه و زبير را دنبال نكند

وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ از سخنان آن حضرت است لَمّا أُشيرَ عَلَيْهِ بِاَنْ لايَتْبَعَ طَلْحَةَ وَ الزُّبَيْرَ وَ لايَرْصُدَ لَهُما الْقِتالَ هنگامی‌ که از او خواستند طلحه و زبیر را دنبال نکند و آماده جنگ با آنان نگردد

نهج البلاغه

(۵) خطبه بعد از وفات پيامبر(صلى الله عليه وآله) در خطاب به عباس و ابوسفيان

وَ مِنْ خُطْبَةِ لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ از خطبه های‌ آن حضرت است لَمَّا قُبِضَ رَسُولُ اللّهُ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَ خاطَبَهُ الْعَبّاسُ بعد از وفات پیامبر(ص) در خطاب به عباس و ابوسفیان که پس از وَ اَبُوسُفْيانَ بْنُ حَرْب فى اَنْ يُبايِعا لَهُ بِالخِلافَةِ اوضاع سقیفه از حضرت درخواست قبول بیعت داشتند

نهج البلاغه

(۱) خطبه در ابتداى آفرينش آسمان و زمين و آدم

فَمِنْ خُطْبَة لَهُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَذْكُرُ فِيهَا ابْتِداءَ خَلْقِ السَّماءِ و الاَْرْضِ وَ خَلْقِ آدَم، وَ فيها ذِكرُ الْحَـجِّ از خطبه های‌ آن حضرت است که در آن ابتدای‌ آفرینش آسمان و زمین و آدم را توضیح می‌‌دهد و یادی‌ از حج می‌‌کند